Aandelen strategieën die gericht zijn op het kopen van aandelen die dividenden uitkeren gelden mondiaal als de meest populaire strategieën. Dit wordt ook wel dividendbeleggen genoemd. Met een dividenduitkering bedoelen we een betaling door een (beursgenoteerd) bedrijf aan haar beleggers. De meeste dividenduitkeringen zijn 1 maal in het jaar. Amerikaanse bedrijven daarentegen hebben een heel wat hogere frequentie van dividenduitkeringen. Een dividenduitkering is dus een compensatie voor het risico dat beleggers nemen door geld in het bedrijf te investeren. Aandeelhouders hebben de minste veiligheid qua risico's van de investeringen. Omdat banken en andere verschaffers van vreemd vermogen claims op de activa van een bedrijf hebben, hebben zij de hoogste zekerheden (en dus niets voor de aandeelhouders). Beleggers in aandelen hebben dus totaal geen enkele aanspraak op wat dan ook. Het uitkeren van dividenden is de enige optie voor bedrijven om haar aandeelhouders te belonen voor de risico's die zij lopen. De ex-dividend dag is de dag dat een belegger de desbetreffende aandelen in bezit moet hebben gehad om later het dividend te mogen ontvangen.
In het geval dat het aandeel Heineken nu 30 euro kost en het een week later 1 euro aan dividend uit zal gaan keren, dan daalt op de ex dividend dag het aandeel doorgaans met de hoogte van het dividend. Alles over het dividend van Heineken bieden wij uiteraard hier aan. Tot en met de datum van ex-dividend zit die euro dividend nog in de koers verwerkt. Na de datum van ex-dividend dus niet meer. Per saldo is dit dus een 0-euro operatie, ook wel zero sum operatie genoemd. Wat voor verschil maakt het dan uit of wel of geen dividenduitkerende aandelen aan te schaffen? Op de korte termijn kunt u dividenden zeker beter negeren.
Dit komt doordat informatie over dividenden doorgaans extreem sterk in de koersen verwerkt wordt (verdisconteerd wordt). Hoe hoog het dividend is maakt dus in principe niets uit.
Hoezo zijn dividenduitkerende aandelen toch aan te raden? Als we op de langere termijn kijken dan constateren we dat aandelen die dividenden uitkeren doorgaans van betere kwaliteit zijn dan de aandelen die dat niet doen.
Het kunnen uitkeren van dividenden kan worden gezien als een kwaliteitsindicator. Want als een bedrijf geen dividenden uit kan keren is het blijkbaar van een lagere financiële kwaliteit. De mogelijkheid dat een bedrijf dividenden uit kan keren aan haar aandeelhouders kunt u zien als eerste kwaliteitsfilter.
Uiteraard is dit heel erg kort door de bocht want er zijn nog tal van andere variabelen die de kwaliteit (lees: onder- of overwaardering) van een aandeel beoordelen. Wanneer we naar de historische rendementen kijken van aandelen die dividenden uitkeren ten opzichte van de aandelen die dat niet doen dan zien we op de korte termijn vrijwel geen verschillen. Echter op de langere termijn zien we echter hogere totaalrendementen (koersrendementen + dividendrendementen) voor de aandelen die dividenden uitkeren. Dit komt door het rente-op-rente effect. Dit komt neer op een exponentieel effect door dat de ontvangen dividenden herbelegd worden en die op hun beurt ook weer dividenden ontvangen. We kunnen dit een sneeuwbaleffect noemen.
U kunt dit zien als een jonge boom die na verloop van tijd steeds meer appels geeft. Dit rente-op-rente effect werd ook al door Albert Einstein ook al het 8e wereldwonder genoemd. Bekende dividendbeleggers zijn onder andere Maria Bartiromo, Carolyn Hill en T. Boone Pickens.
Over het uitgekeerde dividend wordt in bijna alle landen dividendbelasting ingehouden.deze dividendbelasting is echter vaak voor een gedeelte terug te vorderen. Een bedrijf dat hier in gespecialiseerd is, is het in Woerden gevestigde Mylette. Een van de redenen om dividenden apart te belasten is het voorkomen van belastingontwijking: in een stelsel waar geen dividendbelasting aanwezig is het namelijk mogelijk om inkomstenstromen via dividenden te laten verlopen en zo de inkomstenbelasting te omzeilen. Het is echter doorgaans alleen rendabel bij hele grote posities in een aandeel om de ingehouden dividendbelasting terug te kunnen vorderen.
De kosten van alle administratieve handelingen doorgaans veel hoger zijn dan het terug te ontvangen bedrag. Het breakevenpunt om ingehouden dividendbelasting terug te vorderen ligt op circa 250 euro. Dit wil zeggen dat indien u per aandeel een totaal van minder dan 250 euro aan ingehouden dividendbelasting heeft dat dan de kosten om het terug te vorderen daar boven liggen. Wij raden dus aan om niet te veel te focussen op de hoogte van uw ingehouden dividendbelastingen.
Dividenden zijn echter nooit stabiel en variëren door de tijd heen. Het is voor bedrijven eigenlijk een kwestie van een druk op de knop om met het uitkeren van dividenden te stoppen. Deze onzekerheden hebben bijna altijd invloeden op de beurskoersen.
Wanneer een bedrijf stelt dat het haar dividend per aandeel verlaagt zien we vaak forse reacties op aandelenbeurzen. Dit uiteraard omdat beleggers dus minder geld ontvangen en deels doordat ook afgeleide producten zoals aandelenopties heel erg stringent rekening houden met de verwachte dividenden. Aanpassingen in de hoogtes van de dividenden zorgen dus direct voor reacties op de aandelen- en optiebeurzen (in het geval er opties voor het aandeel bestaan).
Een dividendstrategie is dus zeker geen simpele strategie want er komt veel meer bij kijken. (Dividend)rendementen uit het verleden zeggen weinig tot niets over de toekomst. Mede doordat financiële markten heel erg efficiënt zijn. Het is dus echter totaal irrelevant om puur naar de hoogte van het dividend te kijken want zo stapt in de zogenaamde 'value trap'.
Als beleggers puur hier naar zouden kijken is dat wel heel erg naïef en historisch hebben we vaak gezien dat beleggers dan de deksel op hun neus kregen. Beleggers moeten absoluut naar het totale plaatje kijken. Kan het bedrijf het dividend überhaupt wel betalen is eigenlijk de grote vraag.
Belangrijke zaken die hier invloeden op hebben zijn de financiële positie (kaspositie, solvabiliteit etc) en de winstgevendheid (nettowinst, kasstromen etc). Al deze variabelen zijn eigenlijk niet te voorspellen en dat maakt het doen van voorspellingen over de stabiliteit van het dividend dus ook een hachelijke zaak.
Beiden kunnen natuurlijk waar zijn maar in de financiële wereld weten we het nooit. Er zijn eindeloos veel voorbeelden van aandelen met hoge dividendrendementen die daarna stevig in elkaar klapten of zelfs failliet gingen.
Denkt u bijvoorbeeld maar aan Capmark Financial, ABN Amro en Ambac Financial. Genoemde aandelen hadden hele forse verwachte dividendrendementen op basis van de koersen destijds versus de verwachte dividenduitkeringen. Wanneer de hoogtes van de dividenden werden verlaagd stortten de koersen in elkaar. Waarna de koersen nog verder instortten toen de dividenduitkeringen helemaal geschrapt werden.
De hoogte van het dividend per aandeel is verder niets anders dan watde consensus van de analisten verwachten is. Uiteraard geven bedrijven ook verwachtingen af van hun toekomstige dividenduitkeringen maar deze moeten altijd nog door de algemene vergadering van aandeelhouders (AVA) worden goedgekeurd. Het geschied in de praktijk eigenlijk nooit dat aandeelhouders een lager dividend willen, eerder wensen ze een hoger dividend per aandeel.
Dividendaristocraten zijn bedrijven die in hun historie ieder jaar een hoger dividend hebben kunnen uitkeren aan hun aandeelhouders. U vermoedt natuurlijk al dat dit er naar verloop van tijd steeds minder zijn want de totale groep wordt steeds kleiner. Roper Technologies, Bernis en Johnson Controls zijn enkele voorbeelden van bekende dividendaristocraten.
Op de langere termijn zijn de rendementen van deze aandelen extreem hoog geweest. Het rente-op-rente effect (het effect van herbeleggen) is hier de verklaring voor. Maar staart u zich hier absoluut niet blind op.
Historische cijfers, prestaties en rendementen zeggen simpelweg weinig over de toekomst. Uiteindelijk is het onmogelijk dat een bedrijf continu haar dividend per aandeel kan verhogen (bedrijven kunnen uiteraard ook niet permanent overeind blijven). Het kijken naar de strategie van het kopen van de dividendaristocraten is echter absoluut een goede tip want het geeft nog maar eens aan dat hoge rendementen op de beurs een kwestie zijn van een lange adem en het steevast herinvesteren van ontvangen dividenden.
Speciaal voor de lezers die in Oostenrijk gebivakkeerd zijn bieden wij de Oostenrijkse website Valuefokus.at met informatie over dividendaandelen aan.