T. Rowe Price: Groeivooruitzichten opkomende markten lopen sterk uiteen

Chris Kushlis, Chief of China and Emerging Markets Macro Strategy bij T. Rowe Price bespreekt de laatste macro-economische ontwikkelingen in de opkomende markten (EM). Volgens Kushlis treffen inflatie en monetair beleid de regio's niet in gelijke mate.

Inflatie en monetair beleid

De inflatie is in tal van EM-landen, en met name in Latijns-Amerika en Midden- en Oost-Europa, nog steeds een groot probleem. Schokken aan de aanbodzijde en het wereldwijde herstel hebben de grondstoffenprijzen opgedreven, en de tweede-ronde-effecten zijn ditmaal ook aanzienlijk geweest. In Azië, Zuid-Afrika en Israël daarentegen zijn de inflatie-effecten tot dusver beperkt gebleven, ten dele als gevolg van hun hardnekkiger output gaps.

Energie en levensmiddelen zijn belangrijke componenten van de EM-consumentenprijsindexen (gemiddeld respectievelijk 8% en 25%). Dit betekent dat de eerste-ronde-effecten van het conflict tussen Rusland en Oekraïne de nominale inflatie op korte termijn waarschijnlijk met 200 à 300 basispunten zullen opdrijven. Nog problematischer is het feit dat sommige van deze prijsschokken waarschijnlijk hardnekkig zullen blijken gezien de schade die aan de mondiale kunstmestindustrie is toegebracht en de aanhoudende onzekerheid over de gevolgen van de sancties voor het vermogen van Rusland om energie te exporteren (en dus voor de totale wereldwijd verhandelde energievoorziening). Deze hardnekkigheid houdt in dat zelfs nadat de inflatie haar hoogtepunt heeft bereikt, het desinflatieproces tijd kan vergen.

Het ongunstige inflatiescenario zou een sterke vertraging van de wereldeconomie zijn, met name in de VS en China. Hoewel dit niet het basisscenario van T. Rowe Price is, neemt het risico hierop toe, vooral gezien de strijd van China om COVID-19 onder controle te krijgen. Veel centrale banken in de opkomende economieën hebben de rente agressief verhoogd om inflatie de kop in te drukken.

Groei

De groei van de opkomende markten is over het algemeen vlak. Latijns-Amerika en de regio Midden- en Oost-Europa, Midden-Oosten en Afrika (CEMEA) lopen voorop en sommige landen vertonen tekenen van een positieve output gap. De voornaamste rem op de groei is China, waar de met de pandemie verband houdende schokken nu voelbaar worden nadat andere indicatoren een redelijk sterke start van het jaar te zien gaven.

De groeivooruitzichten voor de EM zijn gemengd, met aanzienlijke verschillen tussen de regio's. Veel Latijns-Amerikaanse en CEMEA-landen hebben op dit moment te kampen met inflatiedruk en het vooruitzicht van monetaire verkrapping, wat in deze EM-regio's tot een groeivertraging zou moeten leiden. Verdere tegenwind zal komen van de ontwikkelde markten, waar de centrale banken ook beginnen te verkrappen en waar een verschuiving in de vraag optreedt. Dit kan leiden tot een daling van de export naar ontwikkelde markten, wat de groei van de EM-landen zal afremmen.

Begrotingsbeleid

Veel landen in de eurozone zijn bezig hun balansen te herstellen nu de uitgaven voor de pandemische noodtoestand worden afgebouwd en de inkomsten beginnen aan te trekken. De balansen zijn echter nog niet terug op het oude niveau en sommige landen in Azië (met name de Filipijnen, Thailand en Maleisië) en Latijns-Amerika (Colombia en Chili) vallen op door de beperkte begrotingsconsolidatie die zij tot dusver hebben gerealiseerd. De Aziatische landen beschikken over het algemeen over de balansruimte om hun trager herstellende economieën te blijven ondersteunen; in Latijns-Amerika daarentegen lijkt een tragere begrotingsconsolidatie minder gerechtvaardigd.

Op langere termijn heeft de pandemie voor sommige landen nog duidelijker gemaakt dat zij hun capaciteit om inkomsten te genereren moeten hervormen, zowel om meer inkomsten te genereren als om dit efficiënter te doen. Verscheidene landen in Azië werken aan belastinghervormingsprogramma's op middellange termijn.

Rente en valuta’s

De lokale rentetarieven zijn onder aanhoudende druk komen te staan omdat de inflatieverrassingen en de aanbodschokken aanhouden. Als de inflatie normaliseert tot de streefcijfers van de centrale banken, zal er veel ruimte zijn voor een opleving. In slechts drie landen (Chili, Tsjechië en Polen) ligt de rente op termijn voor drie jaar onder de huidige beleidsrente. Voor de landen die later zijn begonnen met het verhogen van de rente, rekenen de markten met een lange weg naar hogere rentes.

De valuta's van de EM-landen hebben in het algemeen eenzelfde ontwikkeling doorgemaakt als de valuta's van grondstoffen exporterende landen. De exporteurs kregen een flinke opleving na de schok van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne, maar die is inmiddels weggeëbd. Over het algemeen blijven de valuta's van opkomende landen fundamenteel goedkoop ten opzichte van de langetermijngemiddelden, maar het ontbreekt hen aan een sterke katalysator om te presteren buiten de cyclische opleving van de grondstoffen of het aantrekken van de mondiale groei en de export. De zwakte van de binnenlandse groeifactoren is een beperkende factor geweest voor EM-valuta's om fundamenteel te herwaarderen.

Geopolitieke risisco’s

Geopolitieke risico's, met name de oorlog in Oekraïne in het bijzonder, hebben een zeer moeilijk beleggingsklimaat geschapen. Er heerst een gevoel dat belangrijke precedenten worden geschapen, waarvan de implicaties pas na enige tijd duidelijk zullen worden. Op de korte termijn is het sanctierisico echter een grotere bron van zorg.

De Chinese handel met Rusland zal onder de loep worden genomen. Vooralsnog zal China de sancties tegen Rusland niet openlijk aanvechten of omzeilen, maar China beschikt wel over het netwerk om handel te blijven drijven met landen als Iran en Noord-Korea die zich helemaal niets van de sancties aantrekken. Het conflict kan tot een herbezinning leiden over de waarschijnlijkheid van staartrisico's en de mogelijkheid dat in andere regio's nieuwe conflicten ontstaan.