T. Rowe Price: Actieve beleggers hebben een voorsprong in het post-coronatijdperk

De divergentie in rendementen neemt toe waardoor actieve beleggers hun meerwaarde kunnen bewijzen
Volatiliteit creëert een overvloed aan beleggingspotentieel
ESG krijgt nieuwe impulsen
Zombiebedrijven krijgen het moeilijk
De toekomst ziet er ineens anders uit en dat vergt flexibiliteit

Yoramlustig
Yoram Lustig
De coronacrisis heeft geleid tot extra volatiliteit en onzekerheid op financiële markten. De komende recessie mag kort duren, beleggersgedrag en marktdynamiek kunnen voor lange tijd veranderen. Actieve beleggers zijn daarop goed toegerust, stelt Yoram Lustig, CFA, Head Multi-Asset Solutions EMEA, T. Rowe Price.

Beleggers in passieve beleggingen zouden zich volgens Lustig moeten afvragen of goedkoop uiteindelijk geen duurkoop wordt. Niet alleen vanwege de inherente risico's van passief beleggen, maar ook omdat ze de unieke mogelijkheden van een gedegen actieve aanpak niet benutten. Zo’n actieve aanpak kan onder meer inspelen op de divergentie in rendementen op markten, de toenemende volatiliteit en het hoge tempo van veranderingen.

Divergentie en volatiliteit

In een wereld die in de greep is van de gezondheidscrisis en zelfisolatie kunnen bijvoorbeeld de gezondheidszorg, communicatietechnologie en e-commerce op de lange termijn de winnaars zijn. Daarentegen zorgt een economische stilstand voor een afnemende vraag naar grondstoffen en transport en worden ook banken en fysieke retailers uitgedaagd.

Een dergelijke diversiteit is een voorwaarde om succesvol te zijn met actief management. Als alle rendementen hetzelfde zijn, zijn er immers geen ‘outperformers’ te selecteren (of ‘underperformers’ te vermijden). De crisis gaat gepaard met een spreiding in rendementen, waarbij bekwame fondsmanagers het kaf van het koren kunnen scheiden. Door de grote marge tussen winnaars en verliezers is het mogelijk om hogere rendementen te halen dan de index.

In 2020 is verder de volatiliteit abrupt gestegen. De impliciete aandelenvolatiliteit - gemeten door de CBO Volatility Index (VIX) – bereikte op 16 maart een recordstand van 82,7. De gerealiseerde volatiliteit in aandelen, obligaties en valuta’s ging door het plafond. Het tijdperk van lage volatiliteit kwam ten einde. En ook dat biedt kansen.

Tijdens volatiele perioden kunnen koersen afwijken van de ‘fundamentals’ als gevolg van emotionele irrationaliteit op markten. Prijzen lopen weg van onderliggende intrinsieke waarden. Op termijn zullen de prijzen weer richting hun intrinsieke waarde bewegen. Volatiliteit creëert daarmee een overvloed aan beleggingskansen voor oplettende en geduldige beleggers.

ESG, zombiebedrijven en snelle veranderingen

Crises brengen mensen samen en scheppen meer waardering voor het maatschappelijke belang in plaats van een focus op kortetermijnwinsten.

Actief beheer past beter bij ESG dan passief. Niet alleen omdat sommige bedrijven uitgesloten kunnen worden – ook een passieve belegger kan bijvoorbeeld systematisch olieproducenten uitsluiten - maar juist door die bedrijven te belonen die ons helpen in de aanpak van crises door groene energie te ontwikkelen, sociale rechtvaardigheid te bevorderen en zich inzetten voor een goed ondernemingsbeleid.

In het eerste kwartaal van 2020 zijn de olieprijzen met meer dan 50% gedaald, waardoor portefeuilles die de nadruk leggen op een lage CO2-voetafdruk enorme impulsen hebben gekregen. ESG werd niet alleen beloond met superieure rendementen, maar mogelijk zien we ook de eerste ‘green shoots’ in de aanpak van die andere, nu door corona overschaduwde crisis: de klimaatcrisis.

Crises en recessies leiden via een natuurlijk reinigingsproces ook tot constructieve vernietiging. Zwakke bedrijven overleven niet, bedrijven met sterke balansen en duurzame kasstromen wel. Deze ‘survival of the fittest’ biedt actieve managers de mogelijkheid om met zorgvuldig onderzoek naar de fundamentals de waarschijnlijke winnaars en verliezers te identificeren.

Dit biedt meer kansen waarde toe te voegen dan in een omgeving als die van het laatste decennium, waar zombiebedrijven konden overleven door goedkoop te lenen en aandelenkoersen werden opgepompt met de inkoop van eigen aandelen.

Tot slot, ziet onze toekomst er niet alleen anders uit als gevolg van de coronacrisis, in onze wereld neemt ook het tempo van veranderingen toe. Actieve managers kunnen flexibel daarop inspelen, bijvoorbeeld op de beleidseffecten van de crisisaanpak. In vastrentende beleggingen bijvoorbeeld, zouden passieve indextrackers automatisch hun portefeuilles moeten kantelen naar landen die meer schuld moeten uitgeven om hun herstel te financieren, zoals Italië, Frankrijk en Spanje. Actieve beheerders kunnen die emittenten juist vermijden. Niet dat deze landen in default raken, maar de yields kunnen stijgen.

Voor beleggers is het zaak hun benadering te heroverwegen. Nu de toekomst een wending neemt, is het moeilijker om trends en verbanden uit het verleden te extrapoleren. De regels veranderen. Alleen beleggers die zich kunnen aanpassen, hebben kans van slagen.