Ostrum AM: weinig vertrouwen in steunpakket 'Vrekkige Vier'

De Europese Commissie moet kiezen tussen het Frans-Duitse plan en het voorstel van de ‘vrekkige vier’. Twee voorstellen, twee verschillende filosofieën over wat Europa in essentie is, aldus Philippe Waechter, chief economist bij Ostrum Asset Management, onderdeel van Natixis Investment Managers.

De hoofdeconoom plaatst in zijn meest recente blog een aantal opmerkingen:

De ‘vrekkige vier’-landen zijn kleine landen. Ze hebben niet de diversiteit die de grote landen wel hebben. Het is volgens Waechter voor kleine landen veel eenvoudiger om een consensus te bereiken. Zo profiteert de arbeidsmarkt in Zweden en Denemarken al jaren van de homogeniteit van de kleine bevolking. Voor een groot land is het bereiken van een consensus veel complexer. “Diversiteit is heel belangrijk, in termen van bevolking, maar ook in termen van activiteiten. We kunnen niet op dezelfde manier denken over de kleine landen in het noorden en de grote landen in het zuiden.”

Het verband tussen een strak begrotingsbeleid en groei nog op bevestiging wacht. Waechter stelt dat niet het budget het probleem is, maar de capaciteit van Italië om te groeien. “Er is geen oorzakelijk verband tussen beide. Door groei in Italië te stimuleren en eenvoudiger te maken, zal de houdbaarheid van de Italiaanse begroting verbeteren, niet door het land forse beperkingen op te leggen.”

Waechter plaatst vraagtekens bij de Europese verbondenheid van de ‘vrekkige vier’. Het was voormalig ECB-president Mario Draghi die aangaf dat de Europese constructie vooral een politieke constructie was van mensen die samen wilden leven. De euro was toen slechts een instrument ten dienste van deze politieke constructie. De rol van de ECB is het beheren van dit instrument, zodat deze politieke constructie is standgehouden kan worden. De ECB zal er met de woorden van Draghi ‘alles aan doen’ om het te laten werken. Europese solidariteit komt niet alleen tot uitdrukking in de munteenheid, maar is vanwege de politieke dimensie veel breder.

Gezien de huidige discussie kan men het gevoel hebben dat deze politieke dimensie is vervaagd bij de ‘vrekkige vier’. Fiscale terughoudendheid is volgens Waechter niet de beste strategie als de economie zwak is. “De budgettaire bezuinigingen in 2011 en vervolgens bezuinigingen veel te vroeg in de cyclus, leidden tot de zeer lange recessie in de eurozone, vooral in Italië en Spanje. Solidariteit is het sleutelwoord hier, iets dat expliciet het Frans-Duitse plan ondersteunt.”