T. Rowe Price: Wapenstilstand handelsoorlog China-VS stimuleert herstel wereldeconomie

De handelsbesprekingen tussen de VS en China op de G-20-bijeenkomst vorige maand lijken te zijn geëindigd in een ongemakkelijke wapenstilstand in de handelsoorlog. Waarschijnlijk was dit het beste resultaat waarop realistisch gezien gehoopt kon worden. Het is onduidelijk hoe het nu verder moet - er zijn nog wat vervelende kwesties die moeten worden uitgewerkt - maar als beide partijen on speaking terms blijven en vooruitgang boeken, denkt Nikolaj Schmidt, Chief International Economist bij T. Rowe Price dat de wereldeconomie zich kan herstellen.

Nicolaj Schmidt

Ingrediënten voor recessie ontbreken ,/h2>

Vanwaar dit optimisme van Schmidt? Hij is met name positief gestemd omdat hij vindt dat de voorwaarden voor een recessie niet aanwezig zijn. De wereldeconomie is getroffen door een reeks schokken die de kapitaalvorming de afgelopen 18 maanden hebben vertraagd, waardoor de industriële sector in mineur is geraakt. Er is echter geen sprake geweest van een sterke toename van investeringen of consumptie die de economie met een soort onevenwichtigheid heeft opgezadeld en die alleen met een recessie weer kan worden rechtgetrokken. Weliswaar is de bedrijfsschuld gestegen, maar dit is weer gecompenseerd door stijgende en stabiele winstmarges en daarnaast blijven de kosten voor het afbetalen van schulden laag. Zeker, de rentecurve van Amerikaanse Treasuries is op bepaalde punten geïnverteerd, wat wordt beschouwd als een teken van naderend onheil, maar Schmidt meent dat alleen de rentecurve an sich niet bepalend kan zijn. Daarbij is de rentecurve nog steeds vertekend door het QE-programma dat de centrale banken de afgelopen jaren hebben doorgevoerd.

Herstel hangt af van monetair beleid en afname onzekerheid

Bij gebrek aan duidelijke katalysatoren of tekenen van een recessie, denkt Schmidt dat de kiem voor herstel in twee factoren ligt: een heroriëntatie van het monetair beleid naar een ultra-laag rentebeleid en een vermindering van de onzekerheid. De eerste factor speelt nu al: De Amerikaanse Federal Reserve versoepelt haar monetair beleid, evenals de People's Bank of China (langzaam) en de Europese Centrale Bank. Als de Chinees-Amerikaanse handelsvrede stand houdt, zal er ook vooruitgang worden geboekt bij het verminderen van de onzekerheid.

Relatie China - VS bepalend voor wereldeconomie

Er hangt echter veel af van de handelsbesprekingen tussen de VS en China. De prestaties van de wereldeconomie in de komende jaren hangen sterk af van de uitkomst van deze discussies. Schmidt deelt de situatie in twee delen op: ten eerste, de dringende kwestie van de handel en, ten tweede, de veel diepere kwestie van hoe de politieke relatie tussen de VS en China op de langere termijn zal worden gedefinieerd. Hij denkt dat er vooruitgang zal worden geboekt op het eerste deel, omdat het duidelijk in het belang van beide partijen is om een oplossing te vinden in de vorm van een werkbare handelsovereenkomst.

Het tweede deel is gecompliceerder, omdat de langetermijnambities van beide landen grotendeels onverenigbaar zijn: China wil de dominante speler worden in de Indo-Pacifische regio en een eenpartijstaat blijven, terwijl het Amerikaanse politieke systeem de verspreiding van democratie ondersteunt. Op de langere termijn is het waarschijnlijk dat de Amerikaanse en Chinese economieën in een strijd om politieke en economische belangengebieden meegesleurd zullen worden.

Groeivertraging schept ruimte voor herstel

Schmidt verwacht zolang het bestand in de Chinees-Amerikaanse handelsoorlog stand houdt dat de wereldeconomie spoedig tekenen van verbetering zal vertonen. Het mooie van een grote groeivertraging, vindt hij, is dat het ruimte schept voor herstel. Het is waarschijnlijk dat uitgestelde vraag naar kapitaalgoederen zich heeft opgehoopt, en als op korte termijn een recessie wordt vermeden, zal dit helpen om de levensduur van de economische cyclus te verlengen. In het algemeen denk hij dat de voorwaarden aanwezig zijn voor een zeer gunstig klimaat voor risicovolle beleggingen, waarbij hij de voorkeur geeft aan opkomende markten en aandelen boven obligaties.