Handelsconflict is de boosdoener

De wereldwijde economische activiteit neemt af na een scherp herstel in 2017. De groei verloopt nu minder synchroon dan een jaar geleden. De VS blijft robuust, maar de groei in Azië en Europa verliest momentum.

Keith Wade, hoofdeconoom bij Schroders , somt drie factoren op die ten grondslag liggen aan de zomerdip:

1. De groei in China koelt af
2. De grondstoffenprijzen dalen
3. De sterke dollar drukt op de activiteiten

Handelsconflict is de boosdoener

Keithwade
Keith Wade

De drie voornoemde factoren hangen met elkaar samen. China is een belangrijke importeur van grondstoffen, die onder druk staan als de dollar sterker wordt. De gemene deler is toch wel het effect van het handelsconflict. In de aanloop naar de importtarieven op staal en aluminium schroefden bedrijven hun orders op. Nu de importtarieven van kracht zijn, nemen de orders af, met als gevolg dat de grondstoffenprijzen een stijging en een daling hebben doorgemaakt.

Een indicator die wijst op een effect van de ingestelde importtarieven is de sterke daling van het aantal vergunningen voor de invoer van ijzer- en staalproducten in de VS. De aanvragen waren hoger voor de tariefverhoging op 1 juni, maar zijn vervolgens ingestort. Een dergelijke stap lijkt volkomen rationeel van de kant van de afnemers van staal, die de 25%-tarieven willen ontlopen. Desalniettemin wijst dit erop dat de handel in de komende maanden zal vertragen en daarmee ook de industriële activiteit. Aan de exportzijde zullen de Verenigde Staten een daling van de verkoop van sojabonen te zien geven als gevolg van de Chinese importtarieven.

Zomerdip, onderliggende data blijft robuust

De grote vraag is wat voor een vertraging dit is. Wade ziet het meer als een correctie, een zomerdip in plaats van een structurele neergang. De onderliggende groei van het aantal orders blijft wereldwijd robuust, evenals de Amerikaanse economie. Het consumentenvertrouwen blijft hoog en bedrijven lijken ook meer kapitaalinvesteringen te doen, gesteund door de belastingverlagingen. Dat wijst op een tijdelijke dip, omdat de onderliggende vraag stevig is.

Het risico is wel, zo stelt Wade dat de groeiende handelsspanningen het bedrijfsvertrouwen aantasten en bedrijven aanzet tot het beperken van de kapitaalbestedingen. In China hebben de autoriteiten hun beleid omgegooid van verkrapping naar verruiming en de yuan laten verzwakken ten opzichte van de dollar.

Kiezer steunt Trump

De impact van de importheffingen wordt langzaam voelbaar. Het lijkt erop dat de kiezer Trump het voordeel van de twijfel geeft en denkt dat wat de president doet, het beste voor Amerika is. Toch neemt Trump geen risico en naar aanleiding van klachten van boeren heeft hij een hulppakket van 12 miljard dollar samengesteld om het effect van de tarieven te compenseren. Er zijn parallellen met de reactie van China, aangezien beide landen proberen de tarieven te compenseren met overheidsuitgaven. Het suggereert ook dat Trump zich voorbereidt op een uitputtingsslag met China.

Inflatie dreigt en China slijpt de messen

Wade wijst opnieuw erop dat de combinatie van een ruim begrotingsbeleid en importheffingen effectief kunnen zijn in het stimuleren van de binnenlandse productie, maar dat in deze fase van de cyclus, met lage werkloosheid, ze zeer waarschijnlijk leiden tot hogere inflatie in plaats van meer output.

Naast hogere inflatie, beïnvloedt de handelsoorlog ook de bedrijvenactiviteit nu China zijn spierballen laat zien door te voorkomen dat Qualcomm chipmaker NXP overneemt. Zoals verwacht, vindt China tal van manieren om te reageren op Amerikaanse tarieven. Naarmate de zomertemperaturen hun hoogtepunt bereiken, lijkt het erop dat de handelsoorlog tussen de VS en China steeds verder verhit raken.